បុណ្យវិសាខបូជា
ការធ្វើវិសាខបូជានេះ
ដើម្បីរំលឹកដល់កាលដែលព្រះអង្គទ្រង់ប្រសូតិ, និង ទ្រង់ត្រាសដឹងនូវសព្វញ្ញូពុទ្ធ ព្រមទាំងចូលបរិនិព្វាន។
ការធ្វើវិសាខបូជា សំដៅចំពោះនក្ខត្តសម័យទាំង៣កាលនេះឯង។
ព្រះអង្គទ្រង់ប្រសូតិនៅថ្ងៃសុក្រ ពេញបូណ៌មី ខែវិសាខឆ្នាំច, វេលាជិតថ្ងៃត្រង់។ ត្រាស់ដឹងនៅថ្ងៃពុធពេញបូណ៌មីខែវិសាខ
ឆ្នាំរកា វេលាជិតភ្លឺ ក្នុងព្រះជន្ម៣៥ឆ្នាំ។ ព្រះបរិនិព្វានក្នុងថ្ងៃអង្គារ ពេញបូរណ៌មីខែវិសាខ
ឆ្នាំម្សាញ់ វេលាបែកបច្ចុសម័យមុនព.ស ១ឆ្នាំ ព្រះជន្មាយុ ៨០ ឆ្នាំ។
រៀងរាល់ឆ្នាំ ពុទ្ធសាសនិកជនពិភពលោក
ជាពិសេសពុទ្ធសាសនិកជនខ្មែរតែងតែធ្វើពិធីបុណ្យមួយហៅថា”បុណ្យវិសាខបូជា “។ បុណ្យនេះធ្វើឡើងដើម្បីរំលឹកនូវបុព្វហេតុ៣ប្រការដែលកើតឡើងក្នុងសម័យពុទ្ធកាលគឺ
១. ព្រះពោធិសត្វ ព្រះអង្គទ្រង់ប្រសូតិនៅថ្ងៃសុក្រ
ពេញបូណ៌មី ខែវិសាខឆ្នាំច, វេលាជិតថ្ងៃត្រង់។
២. ត្រាស់ដឹងនៅថ្ងៃពុធ
ពេញបូណ៌មី ខែវិសាខ ឆ្នាំរកា វេលាជិតភ្លឺ ក្នុងព្រះជន្ម៣៥ឆ្នាំ។
៣. ព្រះបរិនិព្វានក្នុងថ្ងៃអង្គារ
ពេញបូរណ៌មីខែវិសាខ ឆ្នាំម្សាញ់ វេលាបែកបច្ចុសម័យមុនព.ស ១ឆ្នាំ ព្រះជន្មាយុ ៨០ ឆ្នាំ។
បុព្វហេតុទាំងបីនេះកើតឡើង
នៅថ្ងៃទី១៥ ខែពិសាខដូចគ្នា។ បុណ្យនេះគេចាត់ទុក ជាបុណ្យសំខាន់ជាងគេក្នុងព្រះពុទ្ធសាសនា។
ពាក្យថាពិសាខបូជា កាត់ជាពីរបទ គឺពិសាខមួយបទ និង បូជាមួយបទ។ ពាក្យថាវិសាខ គឺជាឈ្មោះខែមួយក្នុងចន្ទគតិ
គឺខែពិសាខ ឯពាក្យថាបូជា ប្រែថាការថ្វាយ ការប្រគេន ការជូន តាមពាក្យខ្ពស់ទាប បើនិយាយអំពីការថ្វាយឬប្រគេនវត្ថុផ្សេងៗ។
បូជាម្យ៉ាងទៀត ប្រែថាកាប្រតិបត្តិតាម។ រួមពាក្យទាំងពីរបទ ពិសាខបូជាប្រែថាការបូជាក្នុងខែពិសាខ
គឺជាបុណ្យរំលឹកដល់បព្វហេតុបីប្រការក្នុងសម័យពុទ្ធកាល ក្នុងខែពិសាខដូចពោលមកហើយ។
ព្រះពុទ្ធនាមដើម សិទ្ធត្ថៈ
គោត្តនាម គោត្តម ព្រះមាតាព្រះនាមសិរីមហាមាយាព្រះបិតាព្រះនាម
ព្រះបាទ សុទ្ធោទន ជាស្តេចសោយរាជ្យនៅនគរកបុលពស្តុ ប្រទេសឥណ្ឌា។ ព្រះជន្ម១៦ ព្រះវស្សា
ព្រះអង្គរៀបអភិសេកជា មួយព្រះនាងពិម្ពា មានព្រះរាជបុត្រមួយព្រះអង្គ ព្រះនាមរាហុល។ ព្រះជន្ម២៩
ព្រះវស្សា ព្រះអង្គចេញទៅបួស ស្វេងរកការត្រាសត្រាសដឹង ដើម្បីរំដោះទុក្ខមនុស្សសត្វទាំងពួង។
ដំបូងព្រះអង្គបានសិក្សាពិសោធន៍ ជាមួយ នឹង គ្រួប្រដៅសាសនា ដ៏ល្បីឈ្មោះនាសម័យនោះ គឺគ្រូឈ្មោះអាឡារតាបស
និងឧទកតាបសតែពុំបានសម្រេច ទើបលាអាចរ្យទាំងពីរនោះ រកវិធីប្រតិបត្តិដោយខ្លួនព្រះអង្គឯងវិញ។
ព្រះអង្គធ្វើទុក្ខរកិយា គឺគារព្យាយាម ធ្វើបាបកាយអស់៦ឆ្នាំ មានការបន្ថយចង្ហាន់ជាដើម
តែវិធីនេះនៅតែពុំបានសំរេចទៀត ទើបឆាន់ចង្ហានតាមធម្មតាវិញ។ ទីបំផុតនៃការពិសោធន៍ ព្រះអង្គរកឃើញផ្លួវត្រាសដឹង
គឺមគ្គប្រកប់ដោយអង្គ៨ប្រការ ហើយដោយការប្រតិបត្តិ តាមមាគ៌ានោះ ទើបធ្វើឲ្យព្រះអង្គឃើញអរិយសច្ច៤
បានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធនៅក្រោមដើមពោធិព្រឹក្ស សព្វថ្ងៃកន្លែងនោះហៅថា ពោធគយានៃប្រទេសឥណ្ឌា
ក្នុងព្រះជន្ម៣៥ព្រះវស្សា។ បន្ទាប់មក ព្រះអង្គសំដែងធម្មទេសនាប្រោសសត្វអស់រយៈវេលា៤៥ឆ្នាំ។
លុះដល់ព្រះជន្ម៨០វស្សា ព្រះអង្គរំលត់ខន្ធបរិនិព្វាន បានទុកធម្មវិន័យដែល ព្រះអង្គសំដែងសំរាប់មនុស្សសត្វប្រតិបត្តិរហូតមកដល់សព្វថ្ងៃនេះ។
ក្នុងយប់ថ្ងៃបុណ្យពិសាខបូជា
ពុទ្ធបរិសទខ្មែរបានទៅវត្តនមស្សការព្រះរតនត្រ័យសមាទានសីលប្រកាសពិសាខបូជា វេរគ្រឿងសក្ការៈ
ស្តាប់ព្រះសង្ឃចំរើនព្រះបរិត្ត និង ទេសនា។ លុះព្រឹកឡើងមានពិធីរាប់បាត្រ និងវេរចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃ។
ក្នុងឳកាសបុណ្យពិសាខបូជានេះ រាជរដ្ឋាភិបាលខ្មែរបានអនុញ្ញាតឲ្យមន្ត្រីរដ្ឋការឈប់ធ្វើការ
ដើម្បីបំពេញបុណ្យកុសលនេះ ដែលចាត់ទុកជាបុណ្យជាតិស្របតាមរដ្ឋធម្មនុញ្ញនៃប្រទេសកម្ពុជាបានចែងថា
ព្រះពុទ្ធសាសនាជាសាសនារបស់រដ្ឋ។ ជិតបរិនិព្វាន ព្រះអង្គបានត្រាស់ជាចុងក្រោយថា សង្ខារទាំងឡាយមានការអស់ទៅ
សូន្យជាធម្មតា ចូរអ្នករាល់គ្នាខំប្រតិបត្តិដ៏សមរម្យដោយធម៌ ដោយសេចក្តីមិនប្រមាទចុះ។
នៅពេលនោះ ភិក្ខុទាំងឡាយដែលកំពុងគង់នៅព្រះបរមគ្រូ លុះបានជ្រាបថាព្រះអង្គនឹងចូលនិព្វានក៏សំដែងនៅការក្រៀមក្រំសោកស្តាយចំពោះព្រះអង្គ
ចំណែកព្រះអរហន្តជាព្រះខីណាស្រពកើតក្តីសង្វេគចំពោះសង្ខារ ចំពោះសព្វសត្វ ដោយគិតថា សូម្បីតែព្រះពុទ្ធជាបុគ្គលឈ្នះមារ
ក៏ព្រះអង្គរលត់ខន្ធបរិនិព្វានដែរ។ ប្លែកតែភិក្ខុមួយអង្គ គេចខ្លួនពីទីនេះទៅចំរើនធម៌តែម្នាក់ឯង
ធ្វើឲ្យភិក្ខុទាំងឡាយលើកទោសថា ភិក្ខុអង្គនេះពុំគោរពព្រះពុទ្ធជាម្ចាស់ទេ។ ដើម្បីកំចាត់បង់សេចក្តីសង្ស័យ
ព្រះពុទ្ធឲ្យហៅភិក្ខុនោះមកសាក់សួរ ភិក្ខុនោះឆ្លើយថា ខ្ញុំព្រះអង្គគេចទៅស្វេងរកធម៌ឲ្យបានសម្រេចមគ្គផលមុនព្រះអង្គចូលនិព្វាន។
ព្រះពុទ្ធបានប្រទានពរសព្ទសាធុកាប្រពៃហើយ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយបើជនណាមួយគោរពរាប់អានតថាគត
ចូរធ្វើតាមភិក្ខុអង្គនេះ ដោយប្រតិបត្តិតាមសីល សមាធិ បញ្ញា រហូតសំរេចមគ្គផលនិព្វាន
ឈ្មោះថាបូជាតថាគតដោយប្រតិបត្តិបូជា ជាបូជាដ៏ឧត្តមប្រសើរជាងសក្ការបូជាដោយផ្កា ទៀន ធូប
ជាដើមទៅទៀត។
ដោយហេតុគោលការណ៍របស់ព្រះអង្គនេះហើយ
ធ្វើឲ្យបរិសទ្យនៅសាកលលោកដែលខ្លួនបានថ្វាយខ្លួនមកកាន់គោរពព្រះពុទ្ធសាសនា ក៏បានធ្វើកម្មវិធីពិសាខបូជារំលឹកគុណព្រះពុទ្ធជារឿងរាល់ឆ្នាំ
ហើយក៏ជាថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មីរបស់ពុទ្ធសករាជ(ព.ស)។ បុណ្យថ្ងៃវិសាខបូជា ជាថ្ងៃមួយដែលនាំមកនៅសន្តិភាពក្នុងសង្គមជាតិ
និងសង្គមគ្រូសារទាំងមូល។ មាននៅភ្នំព្រះរាជទ្រព្យ(ភ្នំឧតុង្គ) ពុទ្ធសរិសទ្ធខ្មែរយើងបាននាំគ្នាទៅនមស្សការរំលឹកគុណទាំង៣
របស់ព្រះអង្គ ដោយសទ្ធាជឿជាក់។ ហើយបរិសទ្យនោះមិនឆ្ពោះថាអ្នករស់នៅទីនោះទេ ខេត្តនានាក៏បានមកចូលរួមផងដែរ។
No comments:
Post a Comment